Gelegen op de meest zuidelijke uitlopers van de Cévennen, ontvouwd de wijngaard van Saint-Chinian zich rond twintig dorpen die één van de grote cru's van de Languedoc produceren.
Na het verkrijgen van de AOC benaming in 1982 (voor rode en rosé wijn) heeft Saint Chinian verdere erkenning gekregen door het verkrijgen van de AOC Saint-Chinian Blanc in 2005 en de uitbreiding binnen de eigen appellatie door de verkrijging van de AOC's Saint-Chinian-Berlou en Saint-Chinian Roquebrun.

Geschiedenis

Het waren benedictijnen die in de 8e eeuw de oevers hebben ontgonnen van de Vernazobres, op de plaats waar zich het huidige Saint-Chinian bevindt. Tezelfdertijd voerden ze de wijnstok in. Tijdens het 'ancien régime' (van de Middeleeuwen tot de Franse Revolutie) onderging de streek de wisselvalligheden van conflicten tussen dorpen en abdijen en later van de godsdienstoorlogen. De Revolutie betekende ook het begin van het einde van de lakenfabricatie en de leerlooierijen, die tijdens de grote overstromingen van 1875 de nekslag kregen. Dat was de aanleiding voor een terugkeer naar de wijnbouw. De streek was immers minder getroffen door de fatale druifluis. Sindsdien staat wijn in Saint-Chinian op de eerste plaats. De kwaliteitsverbetering die in de jaren 50, onder impuls van Jules Milhau, zichtbaar werd, leidde tot klassering als AOC in 1982.

Het AOC decreet

Het AOC decreet voor de Saint-Chinian wijnen dateert van 5 mei 1982. Laatste wijziging op 2 februari 2005 voor de toekenning van de AOC Saint-Chinian blanc.
20 gemeentes werden gedefinieerd als toegestaan wijngebied. De gemeente Berlou en Roquebrun mogen hun naam als subappellatie achter Saint-Chinian plaatsen.
Het alcoholpercentage moet minstens 12% bedragen.
De most moet minimaal een suikergehalte van 198 gram per liter bezitten.
AOC wijn mag alleen gemaakt worden van wijnstokken die drie jaar of ouder zijn.
De opbrengst mag maximaal 50 hectoliter per hectare opleveren.

De Wijnen

De vinificatie van rode wijnen geschiedt na het ontstelen vaak traditioneel in barriques of foeders; soms wordt inweking toegepast, terwijl bij de rassen carignan en syrah ook macération carbonique plaatsvindt.

Jonge Saint-Chinian wijnen (rode) hebben een mooie structuur met balsemachtige geurcomplexen (laurier, garrigue), zwarte bessen en kruiden. Oudere wijnen verkrijgen meer complexe aroma's van cacao, gebrande koffie en steenvruchten.

Klimaat

Zon en wind bepalen het typische Languedoc-klimaat. Dit wordt gekenmerkt door warme, droge zomers en zeldzame regendagen, die zich voornamelijk voordoen in de lente en de herfst. De gemiddelde jaartemperatuur schommelt rond de 14°C.

Terroir

Het huidig wijngebied van Saint-Chinian bevindt zich op een hoogte van 100 tot 300 meter in gevarieerd en heuvelachtig landschap met afwisselend garrigue, wijngaarden en bos.
Het productiegebied van Saint-Chinian wordt in twee gesplitst door de Orb en de Vernazobres. In het noorden vinden we overwegend schist en zandsteen die, vanaf 40 cm diep, zowat 90% van de bodem kunnen innemen. Dit vrij zure bodemtype kan moeilijk water vasthouden en de wijnstokken moeten zich aanpassen aan de droogte. In het zuiden is de kalksteen, door de zee werd afgezet in het Secundair, vermengd met bauxiet en leem. Men treft er een aantal kleine plateaus aan met een dunne laag aarde aan de oppervlakte, zodat de wijnstokken lang moeten wortelen.